Rheinstein.
Ruim een jaar geleden bracht het lot me weer in Zwitserland, daar waar beide bronrivieren van de Rijn bij elkaar komen. Een verslag van deze reis is hier te lezen:
https://oerlandschap.blogspot.com/2022/12/het-nieuwe-evenwicht-van-yin-en-yang.html
Op het eerste gezicht zagen de strandjes van beide bronrivieren er hetzelfde uit. Nader onderzoek liet echter zien dat elke rivier andere materie meegevoerd had.
De rivier die ontspringt bij het Tomameer bracht rijk gevarieerd zand mee. De Hinterrhein die ontspringt bij de Paradies gletsjer had klei achtig sediment afgezet.
Het was natuurlijk onvermijdelijk dat deze materie meegenomen moest worden naar mijn atelier.
Bij het maken van onderstaande serie werken heb ik naast de kalk alleen gebruik gemaakt van deze twee soorten bergpoeder.
More than a year ago, fate brought me back to Switzerland, where the two source rivers of the Rhine meet. A report of this trip can be read here:
https://oerlandschap.blogspot.com/2022/12/het-nieuwe-evenwicht-van-yin-en-yang.html
At first glance, the beaches of both source rivers looked the same. However, further investigation showed that each river had carried different material. The river that originates from Lake Toma brought with it a richly varied sand. The Hinterrhein, which originates from the Paradies glacier, had deposited clay-like sediment.
It was of course inevitable that this material had to be taken to my studio.
When creating the series of works below, I only used these two types of mountain powder in addition to lime.
Rheinstein 1, 67-53cm.
Rheinstein 2, 60-51cm.
Rheinstein 3, 51-47cm.
Rheinstein 4, 55-48cm.
Rheinstein 5, 49-65cm.
Rheinstein 6, 96-86cm.
Rheinstein 7, 100-65cm.
Het pad van Mercurius ./ Mercury's footpath.
We besloten om met strakke lijnen te werken als contrast met de grillige natuurlijke vormen en lijnen van het bos. Hiermee wilden we de verbinding maken met het onderlinge communicatie netwerk onder de grond en de kosmische geometrieën.
This summer, together with fellow artist Hans Berkhout, I was invited to work on the approach route to the performance area of the theater performance "The Path of Mercurius", performed by theater house Zeep aan Zee. The audience was led through a starry forest before the performance.
We decided to work with clean lines to contrast with the irregular natural shapes and lines of the forest. With this we wanted to connect to the mutual communication network underground and the cosmic geometries.
Fibonacci.
Voordat het publiek het sterrenbos bereikte was er nog een stuk bos te overbruggen. We hebben daar met kalkstenen een patroon gelegd gebaseerd op de reeks van Fibonacci. Hierin wordt het volgende getal bepaald door de som van de laatste twee getallen. 1, 1, 2, 3, 5, 8, 13, enzovoort.
Door de jaren heen heb ik regelmatig deze reeks in mijn werk gebruikt. De reeks is oneindig. Een verbinding met het oneindige is voor mij een mooie ingang om kunst te maken of te beleven.
Before the public reached the star forest, there was still a stretch of forest to be bridged. We laid a pattern there with limestones based on the Fibonacci series. Here the next number is determined by the sum of the last two numbers. 1, 1, 2, 3, 5, 8, 13, and so on.
Over the years I have regularly used this series in my work. The series is infinite. For me, a connection with the infinite is a beautiful way to create or experience art.
In het bos hebben we gewerkt met zwarte en witte draden. Het idee was om met deze twee kleuren te benadrukken dat tegenstelling nodig is om tot eenheid te komen. In eerste instantie namen we deze kleuren ook over voor de stenen. Al werkend kwam de kleur geel erbij. Individueel zijn de gekleurde stenen uiteindelijk ook in het sterrenbos terecht gekomen in nesten van zwarte en witte draden.
In the forest we worked with black and white threads. The idea was to use these two colors to emphasize that contrast is necessary to achieve unity. Initially we also adopted these colors for the stones. While working, the color yellow was added. Individually, the colored stones eventually ended up in the star forest in nests of black and white threads.
De stroom van de materie / The flow of the matter.
Vanaf het moment dat ik met natuurlijke materie ben gaan werken speelt vezelhennep hierbij een belangrijke rol. Voor mij staat de vezelhennep symbool voor de relatie die de mens heeft met de natuur.
Het is een gewas wat makkelijk groeit, zonder bestrijdingsmiddelen, waarvan elk deel effectief te gebruiken is. De vezelhennep werd op een bepaald moment echter niet meer gebruikt omdat kunststoffen financieel aantrekkelijker waren en makkelijk in gebruik. De ernst van de gevolgen van deze keuze zijn inmiddels bekend. Het positieve is dat er inmiddels op beperkte schaal een herwaardering is gekomen van natuurlijke producten zoals bijvoorbeeld hennep. Productie en het gebruik van natuurlijke materialen neemt inmiddels weer langzaam toe.
Met de kalk begon ik te werken rond het begin van het Panta Rei project in 2014. Ook de kalk heeft voor mij een grote symbolische waarde. De kalk wordt met veel geweld uit een berg gehaald, gebrand en gezuiverd. Vervolgens moet de kalk onder water bewaard blijven om voor de mens bruikbaar te blijven. Het mooie is, als de kalk weer aan de elementen blootgesteld wordt het CO2 gaat opnemen en weer terugkeert naar zijn natuurlijke staat, namelijk steen. Toen ik erachter kwam dat er in de duurzame bouwwereld gebruik gemaakt werd van hennepkalkblokken was het dan ook onvermijdelijk dat ik hiermee aan de slag zou gaan. De mogelijkheid deed zich voor toen ik in 2021 door stichting Kunstklank gevraagd werd om een sculptuur te maken op het landgoed Calorama. Een beschrijving van het ontstaan van de sculptuur is in dit blogbericht te lezen.
De sculptuur kon hier niet blijven staan. Ik heb deze toen voorzichtig afgebroken en de blokken opgeslagen. Voor "Het pad van Mercurius" kwamen ze weer in een nieuwe gedaante tevoorschijn. De blokken hebben toen een paar weken in het bos gelegen, blootgesteld aan het publiek en de elementen. Dit liet zijn sporen achter. Na afloop van de voorstellingen heb ik ze weer meegenomen en opgeslagen.
Een aantal blokken zijn later doorgegroeid tot een zelfstandig kunstwerk.
I started working with the lime around the start of the Panta Rei project in 2014. The lime also has great symbolic value for me. The lime is forcefully removed from a mountain, burned and purified. The lime must then be kept under water to remain usable by humans. The great thing is that when the lime is exposed to the elements again, it will absorb CO2 and return to its natural state, namely stone. When I found out that hemp lime blocks were used in the sustainable construction world, it was inevitable that I would start working on this. The opportunity arose when I was asked by the Kunstound foundation in 2021 to make a sculpture on the Calorama estate. A description of the creation of the sculpture can be read in this blog post.
The sculpture could not remain here. I then carefully broke it down and stored the blocks. For "The Path of Mercury" they emerged again in a new guise. The blocks were then left in the woods for a few weeks, exposed to the public and the elements. This left its mark. After the performances I took them back with me and stored them.
A number of blocks later grew into an independent work of art.
Formaat van de blokken 60x30x10cm.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten