De uitnodiging kwam uit het niets. Eind vorig jaar, na afloop van een sjamanistisch weekend kwam een van de deelnemers naar me toe en zei: "Ik beheer een stuk land in Zuid-Spanje en heb het gevoel dat jij daarheen moet komen om iets te maken". Enigszins overdondert werd ik weer opgeslokt door de afscheidsrituelen. Er was één zin die was blijven hangen: "Een altaar voor de aarde".
In de week die volgde was er veel om te laten bezinken om vervolgens te gaan onderzoeken waar ik voor was uitgenodigd, met in mijn achterhoofd dat het ook niets kon worden. Het landschap waarin ik terecht zou komen zag er verpletterend uit. Een Oerlandschap op aarde waar ik me gelijk door aangetrokken voelde.
Na enige tijd heb ik weer contact gemaakt om duidelijk te krijgen wat nu eigenlijk de bedoeling was.
Concrete plannen waren er niet, de uitnodiging was puur gevoelsmatig. Dit, samen met de aantrekkingskracht die het landschap op mij uitoefende, was de basis waarop we dit avontuur zijn aangegaan.
The invitation came out of the blue. December last year, at the end of a shamanistic weekend, one of the participants came to me and said: "I own a piece of land in Southern Spain and I have the feeling that you must come there and make something." Somewhat befuddled, I returned to saying my farewells to my fellow participants. Yet there was one sentence that stuck in my mind: "An altar for the Earth".
In the following week there was a lot to absorb, but after a while I started to investigate what the invitation was about, keeping in mind that it could turn out to be nothing. The landscape I would end up in was devastating. A Primordial Landscape on earth that I was immidiatly attracted too.
The invitation came out of the blue. December last year, at the end of a shamanistic weekend, one of the participants came to me and said: "I own a piece of land in Southern Spain and I have the feeling that you must come there and make something." Somewhat befuddled, I returned to saying my farewells to my fellow participants. Yet there was one sentence that stuck in my mind: "An altar for the Earth".
In the following week there was a lot to absorb, but after a while I started to investigate what the invitation was about, keeping in mind that it could turn out to be nothing. The landscape I would end up in was devastating. A Primordial Landscape on earth that I was immidiatly attracted too.
After a while I got in touch to get a clearer picture of what the offer entailed. It turned out that there was no clear plan, as the invitation was purely intuïtive. This, along with the attraction that the landscape had on me, became the base of this adventure.
Dat de reis doorging was nu duidelijk. Wat er ging gebeuren absoluut niet. Het spoor liep via de materie. Ik wist dat ik in ieder geval met kalk wilde gaan werken. Het landschap riep het op en de kalk waarmee ik de afgelopen jaren veel gewerkt heb komt uit Spanje. Een emmer kalk is echter niet iets wat je in het vliegtuig meeneemt. Daarnaast zijn de natuurlijke materialen waarmee ik werk niet in het reguliere bouwcircuit verkrijgbaar. Mijn leverancier in Nederland kon mij echter in contact brengen met een Duitse architecte in Zuid-Spanje die mij de kalk kon leveren. En alsof het zo moest zijn, woonde zij precies op de route van het vliegveld naar de locatie waar ik zou gaan werken.
Bij het bezoeken van haar website kwam ik erachter dat zij een natuurlijke manier van bouwen had ontwikkeld. Hierbij maakt zij gebruik maakt van bouwstenen gemaakt van klei en hennep: http://cannabric.com/
Dit inspireerde mij. Zowel klei als hennep zijn sinds 2003 vaste materialen in mijn atelier en duiken dan ook regelmatig op in het Oerlandschap. Mij werd duidelijk dat ik met deze stenen wilde werken.
It had become clear that the journey was going to happen. The concrete details were still very much unclear, however. My modus operandi would be informed by the matter; at any rate, I knew that I wanted to work with lime. The landscape called for it, and the lime with which I had frequently worked in the past few years originates from Spain. A bucket of lime, however, is not something that you can bring on a plane. Aside from this, the natural materials with which I work can not be obtained from the regular building circuit. Luckily my supplier in the Netherlands could bring me into contact with a german architect in South-Spain, who would be able to supply me with lime. And, as if it was meant to be, she happened to live exactly on the route from the airport to our destination. On visiting her website I found out that she has developed a natural method of building, using bricks bade of clay and hemp: http://cannabric.com/
This inspired me. Both clay and hemp have been a staple of my artistic materials since 2003, and are used regularly in my Primordial Landscapes. It became clear to me that I wanted to work with these bricks.
Het concept van de Wachters is ontstaan in 2007 tijdens een locatieproject in Noordwijk. Het idee destijds was dat er een netwerk zou ontstaan tussen de plaatsen op aarde waar ik werkte. De werken die bij dit project ontstonden konden niet blijven staan maar het idee werd voortgezet in de workshop "Binding met de Aarde". Natuurlijke materie als zand, klei of een humuslaag van een workshoplocatie werd meegenomen om een plek te krijgen in de kunstwerken op de volgende locatie.
De eerste Wachter die een permanente plek inneemt is de "Boswachter". Terwijl de elementen op hem inwerken, houdt hij een oogje in het zeil in het Piet Florisdal in Noordwijk. Elk jaar ga ik daar een paar dagen aan het werk om de "Boswachter" door te laten groeien. Over de ontwikkeling van deze Wachter heb ik een blogbericht geschreven.
Bij het bezoeken van haar website kwam ik erachter dat zij een natuurlijke manier van bouwen had ontwikkeld. Hierbij maakt zij gebruik maakt van bouwstenen gemaakt van klei en hennep: http://cannabric.com/
Dit inspireerde mij. Zowel klei als hennep zijn sinds 2003 vaste materialen in mijn atelier en duiken dan ook regelmatig op in het Oerlandschap. Mij werd duidelijk dat ik met deze stenen wilde werken.
It had become clear that the journey was going to happen. The concrete details were still very much unclear, however. My modus operandi would be informed by the matter; at any rate, I knew that I wanted to work with lime. The landscape called for it, and the lime with which I had frequently worked in the past few years originates from Spain. A bucket of lime, however, is not something that you can bring on a plane. Aside from this, the natural materials with which I work can not be obtained from the regular building circuit. Luckily my supplier in the Netherlands could bring me into contact with a german architect in South-Spain, who would be able to supply me with lime. And, as if it was meant to be, she happened to live exactly on the route from the airport to our destination. On visiting her website I found out that she has developed a natural method of building, using bricks bade of clay and hemp: http://cannabric.com/
This inspired me. Both clay and hemp have been a staple of my artistic materials since 2003, and are used regularly in my Primordial Landscapes. It became clear to me that I wanted to work with these bricks.
Het bezoek aan de locatie waar deze stenen gemaakt worden was een avontuur op zich. De bergen in dit deel van Spanje lenen zich uitstekend om grotten in uit te graven. De klei die hierbij vrijkomt kan weer gebruikt worden om de cannabrics te maken. Het kantoor/showroom bevind zich in een zelfgegraven grotten complex waarin we een uitgebreide rondleiding kregen. De gebruikte natuurlijke materialen werden op een haast sacrale wijze gepresenteerd.
Visiting the location where the bricks were manufactured was an adventure in and of itself. The mountains in this part of Spain are very suitable for digging caves in. The clay that is extracted in the process can be reused to manufacture the aforementioned "cannabrics". The office/showroom of the company was located in a self-dug cave system, through which we received an extensive tour. The natural matters used were presented to us with near-sacred reverence.
Visiting the location where the bricks were manufactured was an adventure in and of itself. The mountains in this part of Spain are very suitable for digging caves in. The clay that is extracted in the process can be reused to manufacture the aforementioned "cannabrics". The office/showroom of the company was located in a self-dug cave system, through which we received an extensive tour. The natural matters used were presented to us with near-sacred reverence.
Wachters van de Aarde / Guardians of the Earth.
http://oerlandschap.blogspot.nl/2017/05/de-boswachter-forester.html
http://oerlandschap.blogspot.nl/2017/05/de-boswachter-forester.html
The concept of The Guardians came to be in 2007, during a local project in Noordwijk. The idea at the time was that a network would be formed between places on earth where I had worked. The works that came to be during the project could not persist, but the general idea was continued in the workshop "Connecting with the Earth". Natural matter such as sand, clay, and the humus on a workshop site were brought to receive a place in the artworks of the next location. The first Guardian to receive a permanent place is "The Forester". While the elements impinged on him, he keeps watch at the Piet Florisdal in Noordwijk. Every year I go there for a few days to further his development. I have previously written about the Forester's development in the following blogpost.
http://oerlandschap.blogspot.nl/2017/05/de-boswachter-forester.html
De Spaanse Wachters / The Spanish Guardians.
Zodra het Spaanse avontuur vaste vorm begon te krijgen, voelde ik dat het hier om een nieuwe Wachter zou kunnen gaan. Nadat ik uiteindelijk de definitieve plek had gevonden en aan het werk ging, bleek het om twee Wachters te gaan die gelijktijdig uit de aarde groeiden. De reacties na afloop waren zodanig dat ik de werken vol vertrouwen los kon laten om weer terug te reizen naar Nederland.
As soon as the Spanish adventure attained a solid form, I felt I might be having a new Guardian on hands. After I had found the right spot, and began to work, it turned out to be two Guardians that were growing from the earth simultaneously. The reactions that they received afterwards were such that I could confidently let go of the works, to return to the Netherlands.
As soon as the Spanish adventure attained a solid form, I felt I might be having a new Guardian on hands. After I had found the right spot, and began to work, it turned out to be two Guardians that were growing from the earth simultaneously. The reactions that they received afterwards were such that I could confidently let go of the works, to return to the Netherlands.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten