In de maand mei kreeg ik de kans om 11 dagen in de telpost van Millingen te werken en exposeren. De telpost ligt precies op het punt waar de Rijn zich splitst in de Waal en het Pannersch kanaal wat uiteindelijk weer als Rijn bij Katwijk in zee stroomt. Dit is ook het punt waar de rivierdelta begint. Tot hier heeft de Rijn min of meer zijn natuurlijke loop. Vanaf dit punt begint de eeuwig durende strijd van waar het water heen wil en waar de mens het niet wil hebben.
In the month of may I was given the opportunity to work and exhibit in the watchpost in Millingen. The watchpost is right at the point where the Rhine is split into the Waal and the Pannersch channel, the latter of which eventually becomes the Rhine that meets the sea at Katwijk. This is also the starting point of the river delta. Up to this point the river follows its natural course. From this point onwards the eternal struggle between man and water begins.
De telpost heeft de uitstraling van een onneembare vesting. De praktijk is echter anders, als kunstenaar ben je hier zeer welkom. Ook de werken die inmiddels ontstaan zijn in het Panta Rei project vonden op een natuurlijke wijze hun plek. De doeken ontstaan rondom de bron van de Rijn vonden hun plek buiten, aan de wilgentenen. Blootgesteld aan weer en wind, zoals op de plek waar ze ontstaan zijn. De "smeltende stenen" kwamen terecht in het trapgat. Boven in heel mooi daglicht hingen de "Bronnen" met een ereplek voor de laatste "Bron" in de uitkijkruimte.
The Watchpost has the appearance of a stark and impenetrable fortress. Reality is different: artists are very welcome here. Here, the works that had already been materialized in the Panta Rei project were also able to find a natural place for themselves. The cloths made at the source of the Rhine found their place outside, exposed to the elements as at the place where they were made. The "Melting Stones" ended up in the stairwell of the building. Upstairs in beautiful daylight was the place for the "Sources" with a place of honor for the last "Source" in the panoramic room.
Een langdurig verblijf in de telpost is een vervreemdende ervaring. Je hebt er een 180 graden panoramaview met een totaaloverzicht over de rivier. Een continu komen en gaan van schepen met alle bijbehorende activiteiten. Doordat je er van boven naar kijkt en je er niets van hoort wordt het uitzicht na verloop van tijd abstract en rustgevend. Het gaat maar door maar komt niet meer binnen. En de rivier, die stroomt maar door.
My prolonged stay at the watchpost is an alienating experience. There is an 180 degree panoramic view that grants me a total overview of the river, and the continuous coming and going of ships with all the associated activities. Looking from above, not hearing anything, the view eventually becomes abstract and soothing. It goes on and on, but soon it no longer intrudes into my inner space. And the river, it just flows on and on.
Het werkproces / The working process.
 |
| Mijn tijdelijke atelier /My tempory studio |
De kern van het Panta Rei project is het loslaten van de controle en het meebewegen met de stroom.
In de voorbereiding van mijn werkperiode in de telpost kon ik het echter niet nalaten om van te voren enige zekerheden in te bouwen. Tijdens een bezoekdag in februari ben ik al plekken gaan zoeken voor mijn basismaterialen zand, klei en grind. Tegenover de telpost is een steenfabriek. De romanticus in mij zag daar al een oude kleiput waar de oude kleilagen voor het oprapen liggen.
De praktijk bleek anders. De kleiput was daar maar alle materialen worden aangevoerd en in de put gemengd tot de best handelbare substantie. Ook voor zand en grind had ik een mooie plek gevonden. Toen ik dit op wilde halen bleek dit onbereikbaar omdat het waterpeil van de rivier veel hoger was.
Mooi om te merken dat de omstandigheden me dan ook dwingen om de controle los te laten en de stroom te gaan volgen.
The essence of the Panta Rei project is to let go of control and move with the flow. Yet during my preparations for my stay here I could not resist to contrive some certainties. When I visited the spot in advance in February I already went looking for spots to find my basic materials sand, clay and gravel. On the other side of the river I found a stone mill. The romanticist in me already saw a clay pit there with old clay layers up for grabs. The reality was different. The clay lit was there but al the materials were brought in and mixed with other materials to create the best manageable substance. I also found spots to pick up beautiful sand and gravel, but when I needed these deposits these during my stay they were unreachable due to high water. The circumstances seemingly forced me to let go of control and go with the flow.
Bij het maken van de Oerlandschappen ga ik vaak uit van natuurlijke materie die volledig is aangepast aan het gemak van de mens. Al werkend zoek ik de zuiverheid waarbij de gebruikte materie ook steeds meer gezien wordt voor wat het is. Ik noem het maken van de Oerlandschappen wel eens gekscherend een reis van de Gamma naar God. Bij het Panta rei project zijn de materialen waar ik mee startte tot nu toe vurenhouten latjes, MDF en gipsplaat. Dit heb ik meegenomen naar Millingen. Wat mij hier in de omgeving echter het meeste aansprak waren de wilgentenen. Die groeien hier overal. Daarnaast sluit het ook aan bij mijn werk op de vorige locatie in Katwijk waar ik ze ook al tegenkwam voor het onderhoud van de dijken.
Aan het begin van het creatieve proces vond er al een verschuiving plaats in het gebruik van de meegenomen materialen naar de lokaal geoogste wilgentenen. Deze trend werd gedurende de week voortgezet. Het eerste werk is rijk aan variatie met gebruik van meerder zand, klei en grindsoorten. Bij het laatste werk is alleen de wilgenteen en klei overgebleven.
The starting point when making my primal landscapes is often a natural matter fully adapted to the convenience of man. During the work process I search for a state of purity in which the matter begins to resemble its natural state. Jokingly I like to compare the creation of my Primal landscapes to a trip from the Gamma (a lumberyard) to God. In the Panta Rei project thus far the starting materials were white wood, MDF and plasterboard. I took these with me to Millingen. The materials that inspired me the most in these surroundings were willow branches. These grow everywhere in this environment. Willow branches also form a connection to my previous working location in Katwijk, where they were used for dike maintenance.
At the start of the creative process my interest rapidly shifted from the materials that I brought with me to the locally harvested willow branches. This tendency continued on during the rest of the week. The first work was rich in variety in sand, clay and gravel. In the last work only willow branch and clay remained.
De eindpresentatie.
 |
| formaat 150-60cm |
 |
| Het eerste werk gemaakt in Zwitserland met het laatste werk gemaakt in Millingen. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten